Wanneer een probleemverhaal zodanig domineert dat het cliënt en hulpverlener vastzet, biedt narratieve therapie ingangen om alternatieve en hoopvolle verhalen te exploreren.

 

Deze therapievorm vertrekt vanuit de idee dat het probleem niet bij de persoon ligt. De persoon is niet het probleem, het probleem is het probleem! Problemen kunnen niet losgetrokken worden van contexten en ontstaan op het moment dat mensen te ver af komen te staan van hun gewenste verhalen. Een narratieve aanpak focust dan ook op de zoektocht naar hoe mensen tegenwind kunnen bieden aan het probleem en hun gewenste verhalen meer kunnen gaan leven.

 

In deze vierdaagse workshop duiken we de narratieve therapie in en verkennen we samen de mogelijkheden van deze werkwijze voor jouw concrete praktijk. We leren je stap voor stap de voornaamste narratieve concepten en gespreksvormen kennen zodat jij na die vier dagen ook jouw cliënten kan helpen om meer hun gewenste verhalen te gaan leven.

 

We laten je kennismaken met de belangrijkste narratieve handvatten:

• Externaliserende gesprekken die het probleem en de persoon van elkaar loskoppelen;
• Re-autoriserende gesprekken die het mogelijk maken om opnieuw auteur te worden van onze geprefereerde verhalen;
• Unieke uitkomsten die ons hoop, veerkracht en geloof in de eigen mogelijkheden bieden;
• 'Re-membering' gesprekken waar bepaalde sociale lidmaatschappen en positieve relationele ervaringen in de kijker worden gezet;
• Getuigenisgesprekken die het ontwikkelen van alternatieve verhaallijnen kracht bijzetten door een publiek te creëren;
• Brieven en certificaten die verandering kunnen documenteren.

HET VIERLETTERWOORD

(verwerking uit te publiceren werk door Jasmina Sermijn)

Sophie kan verschillende woorden bedenken die haar omschrijven: wijs - koppig - babbelkous - creatief- verstrooid - sportief - maat 124 - 1 scheve tand - druk - 1 moedervlek op rechterwang – 10 jaar - slordig – lief - snel – dromer - snel afgeleid - ...

Niet zo lang geleden kwam hier nog een vierletterwoord bij: ADHD.

Sophie weet niet goed wat dat woord betekent. Volgens mama is ADHD iets dat in haar woont, iets dat ervoor zorgt dat ze bepaalde dingen doet zoals heel veel praten en bewegen.

Sophie bedacht allerlei experimenten om het vierletterwoord uit haar lijf te krijgen. Plan na plan probeerde ze uit, ze at kilo’s spruiten, stofzuigde haar mond, dronk 2 liter water, hield de allerlekkerste snoepjes aan haar oren, at tot haar buik bijna ontplofte, deed een uur lang yoga oefeningen, maar niks, geen letters te zien.

Terwijl ze vroeger altijd zo druk aanwezig was, trok ze zich nu terug samen met haar experimenten.

Samen zochten we naar betekenissen en passende woorden. Geen enkele ADHD is tenslotte dezelfde. Zo kwamen we op:

De schitterendefantasieziekte – het Gekke snelle gedachtenkabinet - de wriemelendesteekwatuit ziekte - de antiverveelmicrobe - de verstrooideprofessoraandoening

Het vierletterwoord transformeerde en kreeg vele betekenissen. Sophie werd terug Sophie met al haar genialiteit en eigenaardigheden.

“Woorden maken de man” maar de man kiest hoe groot of klein ze worden, hoe dik of dun, hoe licht of zwaar, hoe ver of dichtbij.