Hedendaagse systeemtherapeuten zijn opgeleid met de respectvolle houding van ‘niet-weten’, waarin men veel aandacht besteedt aan het aansluiten bij de beleving en de woorden van cliënten. Dit aansluiten lijkt op het eerste gezicht niet zo gemakkelijk te combineren met corrigeren en confronteren van gezinsleden, wat ook soms nodig is.
In dit artikel beschrijf ik een manier van werken die zowel verbinding als correctie en confrontatie toelaat.
Deze werkwijze beschrijf ik aan de hand van vijf co’s: Vanuit het contact (co1) proberen de context (co2) beter te begrijpen, om vervolgens vanuit die context, met de waarden en zorgen van de mensen, een betere connectie (co3) te maken, die tenslotte toelaat passend te corrigeren (co4) of te confronteren (co5). Dit alles vraagt om een goede positionering van de therapeut die recht doet aan onze cliënten en gezinnen, maar ook aan onze eigen expertise. Deze positionering, die moed vraagt, noem ik ‘kleine grootsheid’: een positie waarin we kennis en kunde durven uitstralen in een respectvolle samenwerking.
Hillewaere Bruno
2020
gezinstherapie, positionering, therapeutische relatie
Systeemtherapie, 32.3.
