Justine van Lawick
Ik ben Justine van Lawick, klinisch psycholoog en heb mij mijn werkleven lang gericht op relaties, verbindingen, onderlinge afhankelijkheid en complexiteit.
Laatst noemde iemand mij een hoopvol verdwaler, die naam past mij goed.
Ik houd niet van vaste routes en laat mij graag verrassen door het onverwachte. Zowel in mijn werk als daarbuiten.
Daar nodig ik anderen graag toe uit: ‘ga je mee verdwalen, ik weet de weg’ (uitspraak van Loesje). Het dialogische spanningsveld tussen ‘verdwalen’ en ‘de weg weten’ is de ruimte waarin nieuwe mogelijkheden zich voordoen.
In mijn werk met escalerende conflicten en geweld in familierelaties voel ik compassie met alle betrokkenen en probeer vandaar uit een weg te vinden naar geweldloze conflicthantering.
Verschillen blijven, kwetsbaarheden ook, en taal en communicatie betekent vaak een web vol misverstanden. Radicaal luisteren naar alle stemmen kan helpen dat web te ontwarren en ruimte te maken voor de-escalatie en her-verbinden.
“Rapunzel is een kleurrijk, praktisch en ook poëtisch landschap van mogelijkheden, waarin kinderen, ouders, familie en betrokkenen worden uitgenodigd om met verhalen, beelden, sprookjes en spel voorbij de woorden te werken aan een beter leven.”
Wat doe jij vooral in Rapunzel?
Ik geef lesdagen over het werken met hoog oplopende conflicten en geweld in families.
Welke groei wens je Rapunzel toe?
Ik hoop dat de unieke waarde van Rapunzel blijvend wordt herkend en erkend en een plaats houdt in de opleiding van therapeuten met verschillende achtergrond die geïnspireerd worden door relationeel, kindgericht en creatief werken.
In welke andere levensdomeinen/interesses vind jij inspiratie voor jouw werk?
In deze tijd van het Corona virus mis ik erg mijn wekelijkse gang naar een theatervoorstelling, het met vrienden naar de film gaan en napraten in een Amsterdams cafe, mijn dwaaltochten in musea, verrassende concerten.
Ik voel mee met al die kunstenaars die onzeker zijn over hun bestaan en toekomst.
Ook mis ik de boerderij in Italie waarin mijn boerinnenziel altijd wakker wordt.
Ik hoop zo dat we niet terug gaan naar ‘normaal’ maar beseffen wat werkelijk van waarde is en daar met elkaar voor zorgen.
‘Alles van waarde is weerloos’ (Lucebert)
