Peter Rober
Ik ben Peter Rober, klinisch kinderpsycholoog en gezinstherapeut.
Hoogleraar aan het Instituut voor Familiale en Seksuologische Wetenschappen (KU Leuven).
“Voeten op de grond, hoofd in de wolken en hart op de juiste plaats.”
- Doctor In de klinische psychologie, Opleiding in relatie- en gezinstherapie
- Werkzaam in Context, centrum voor relatie-, gezins- en sekstherapie van het U.Z. Leuven
- Als hoogleraar verbonden aan het Instituut voor Familiale en Seksuologische Wetenschappen van de Faculteit Geneeskunde aan de K.U. Leuven
- Erkend opleider en supervisor door de Belgische Vereniging van Opleiders in de Systeemtherapie (BVOS) en BVRGS
Wat doe jij vooral in Rapunzel?
Opleidingen geven over de dialogische visie op gezinstherapie.
Wat vind je bijzonder aan Rapunzel, wat waardeer je aan Rapunzel?
Voeten op de grond, hoofd in de wolken en hart op de juiste plaats.
In welke andere levensdomeinen/interesses vind jij inspiratie voor jouw werk?
Wat mij inspireert… mijn leven met de liefde, het verdriet en de angsten die het eigen zijn, en die ik soms weerspiegeld zie in een boek of een film.
En ik hoor er soms echos van in muziek. Daar geniet ik van en dat vind ik troostend.
Schrijven is voor mij ook belangrijk. Verhaaltjes en bedenkingen. Ook dat verzoent me een beetje met het hardvochtige in deze wereld en het onrecht dat te vaak zegeviert.
Indien je een professioneel genogram zou maken, wie zou daar dan zeker moeten opstaan?
Ik heb van iedereen geleerd en ideeën opgestoken.
Ik ben er zeker van dat Edith Tilmans-Ostyn mijn professionele moeder is (Mater semper certa est).
Over mijn professionele vader ben ik niet zo zeker (Pater semper incertus est). Mogelijk Maurizio Andolfi. Maar ik heb toch ook veel pleegvaders en ooms die mij erg beïnvloed hebben: Salvador Minuchin, Michael White, Carl Whitaker, Mony Elkaïm …
