Een oeroud sprookje vertelt ons het verhaal over een meisje dat na het verlies van haar ouders bittere tranen huilt. Ze huilt een vijver van verdriet bij elkaar. Het meisje is ontroostbaar. Het water stijgt en een overstroming dreigt. Ook andere huizen in het dorp komen onder water te staan. Op een dag dobbert er een oude vrouw in een bootje voorbij. Ze verkoopt tranenkruikjes en vraagt iedereen in het dorp om elke dag hun tranen op te vangen in deze flesjes. Duizenden flesjes met diverse druppels verdriet worden bij iedereen jaren bewaard in de kast. De flesjes zien er allemaal anders uit. Met het opvangen van de tranen wordt de vijver kleiner en het land wordt droger in troost. Wanneer de oude vrouw jaren later terug komt, vraagt ze de mensen om hun flesjes één voor één leeg te gieten op een grote molensteen. De druppels worden kleurrijke kralen en vormen zo een ketting van troost.
Praktische info
Opleider
Data
donderdag 08 mei 2025
donderdag 22 mei 2025
Duur
9u30 tot 16u30
€ Prijs
€ 280,00
Broodjeslunch
Inbegrepen
Schrijf je in
Verdriet laat zich zien in verschillende vormen en kleuren. Zoveel verschillende mensen, zoveel verschillend verdriet, en nog eens zoveel verschillende manieren om ermee om te gaan.
In gezinnen en families vinden mensen elkaar soms in dat verdriet en soms ook niet. Soms reiken de rimpels van verdriet de oevers van anderen waardoor er binnen de context overstroming en overspoeling dreigt. En soms is het verdriet zo groot waardoor het land in eilanden wordt verdeeld.
Binnen therapie proberen we ook tranen in kruikjes op te vangen. Dat kunnen we doen via gesprekken maar ook via het gebruik van creatieve koesterboeken. Onderzoek heeft uitgewezen dat creative journaling een waardevol instrument is bij het omgaan met (levend) verlies en rouw. Beeldende en schrijfopdrachten maken in een persoonlijk schrift helpt bij regulatie. Als boei bij overspoeling. Als vuurtoren in de storm op zee. Het water wordt minder troebel wanneer mensen meer inzicht krijgen in en controle krijgen op hun eigen tranenkruiken.
Hoe effectief creative journaling ook is in rouwtherapie, toch wordt zo’n boek nog voornamelijk individueel ingezet. Cliënten kunnen daardoor soms blijven hengelen in hun eigen vijver van verdriet. Door het koesterboek als een dialogisch instrument in te zetten, gaan we samen, op een veilige manier, voorzichtig varen op volle zee. We veranderen van koers en de opdrachten worden anders. Gaandeweg ontdekken we samen met hen de verschillen en overeenkomsten in rouw, in taal, in ieders behoefte en vermogen aan troost.
Als hulpverlener kunnen we bruggen bouwen over het water door gezinsleden, lotgenoten, en belangrijke anderen te betrekken op elkaar. Ook wanneer die niet (meer) bereikbaar zijn. In dialoog en op papier vissen we naar troost en halen we de glinsterende kralen op uit de diepe, donkere zee.
In deze workshop staan we stil bij de verschillende soorten rouw, de diverse rouwtalen en de redenen waarom mensen niet altijd troost vinden bij elkaar. Met respect voor deze veranderlijke weersomstandigheden gaan we op reis. Aan de hand van concrete doe-opdrachten en tal van praktijkvoorbeelden leren we de principes van creative journaling en hoe we dit proces gefaseerd, doelgericht en op maat van een (gezins)context kunnen begeleiden.
Voor wie
Voor professionals in de gezondheidszorg, jeugdzorg, gehandicaptenzorg, ouderenzorg die inspiratie willen opdoen rond creatief systemisch werk met rouw. De input is breed inzetbaar zowel in ambulante als residentiële zorg.
Opleider
Isabelle Desegher
- Klinisch psycholoog en relatie- en gezinstherapeut
- Bijkomende Opleidingen: Psychotrauma, Mentalisation Based Treatment, Creatieve Therapie, Narratieve therapie, Existentiële en Experiëntiële therapie
- Ze heeft een Privépraktijk Kaleidoscoop en Groepspraktijk Ruimte te Gent
- Fan van het werken met sprookjes en verhalen, filosoferen en dialoog binnen systemen
- Ontwikkelaar van educatief en therapeutisch materiaal
